Delhi – kanadyjskie miasteczko znane jako zagłębie ontaryjskiego rolnictwa, centrum produkcji tytoniu, do niedawna jeszcze było sercem najbogatszego rolniczego regionu prowincji.
W Delhi i okolicznych miejscowościach istniało do lat 80. ubiegłego wieku ok. 130 polskich farm tytoniowych. Dzisiaj nieliczne polskie farmy w rejonie nastawione są głównie na produkcję warzyw i innych upraw będąc jedynie cieniem dawnej świetności i bogactwa polskich farmerów tytoniowych.
Dawne czasy upamiętnia Pomnik Liścia Tytoniowego i tablica z 1967 roku. Są one także świadectwem historii grupy 17 Związku Polaków w Kanadzie.
.jpg)
21 lipca 2019 Grupa 17 zebrała się na gościnnym rancho byłego prezesa Marka Dworzaka, gdzie obchodzono 80 lat jej istnienia.
Wiwatowano za jej pomyślności i dalszy rozwój. W maju br odbył się uroczysty Bankiet 80-lecia istnienia grupy, której prezesem jest obecnie Elżbieta Gazda pełniąca również funkcję prezeski Centralnego Zarządu Kół Polek ZPwK. Gratulujemy grupie i życzymy powrotu do dawnej świetności.
Grupa 17 Związku Polaków w Kanadzie została założona 14 grudnia 1939 roku. Od 1957 roku posiada własny dom związkowy, który służy organizacji do chwili obecnej po licznych przemodelowaniach i przeróbkach. Rozkwit grupy przypada na lata 1957 – 1982. W 1962 roku zostało założone Koło Polek, któremu Grupa 17 zawdzięczała utrzymanie.
W 1978 roku grupa otrzymała plakietkę za pierwsze miejsce w akcji werbunkowej. Życie kulturalne skupia się wokół tradycyjnych obchodów, zabaw i balów Józefów, dożynek, Sylwestrów. Szczególna zabawa organizowana jest na Dzień Matki.
Grupa 17 bierze też udział Delhi Harvest Festival, a 2 października 1976 r. dzieci i młodzież uhonorowały wszystkich prezesów od powstania grupy.
O 1948 roku prowadzona była szkółka polska pod opieką Stanisławy Dwornikiewicz, a 33 dzieci uczęszczało do niej regularnie.
Szybko rozwijało się Grono Młodzieży i w 1971. roku było gospodarzem zjazdu młodzieży ZPwK. Niestety to był koniec młodzieżowej organizacji gdyż to pokolenie odeszło z rodzinnych farm a nowego narybku nie było, by reaktywować Grono Młodzieży. W 1976. roku powstał i działał Komitet Stypendialny służący pomocą uczniom i studentom polskiego pochodzenia. Funkcje komitetu stypendialnego przejął zarząd grupy, który działa do dnia dzisiejszego. Krótko trwała działalność klubu sportowego założonego w 1977 roku ze względu na sezon prac na farmach. Powstał też biuletyn organizacji, wydawany i redagowany przez prezesa Jan Ponetę od 1979 roku w dwóch językach. Ta wspaniała passa rozkwitu i patriotycznego utrzymania grupy zostaje wstrzymana polityką rządu kanadyjskiego obcięcia limitów producji tytoniu, jednak grupa istnieje nadal mimo zmniejszenia liczby członków i trudniejszej sytuacji finansowej.
Grupa utrzymuje się z pracy wolontariuszy i Koła Polek, które w największej części wspierają grupowy budżet.
Tekst i zdjęcie John Krol
