Wszystko o noszeniu “maczków”

Podczas gdy większość Kanadyjczyków zna znaczenie noszenia maczków dla uhonorowania weteranów przed Dniem Pamięci na zakończenie I wojny światowej 11 listopada, wielu nie wie, jaki jest właściwy sposób ich przypinania.

Według organizacji zrzeszającej kanadyjskich weteranów, Royal Canadian Legion, jaskrawoczerwony mak jest noszony co roku, aby uczcić pamięć poległych żołnierzy.

„Dzięki milionom Kanadyjczyków, którzy na początku listopada każdego roku noszą mały czerwony kwiat,  pamięć o o poległych w bitwach wciąż jest żywa”, informuje organizacja na swojej stronie internetowej .

Kanadyjczycy mieszkający za granicą mogą uzyskać maki w oddziałach Royal Canadian Legion w USA, Meksyku, Niemczech i Holandii lub w najbliższej ambasadzie czy placówce konsularnej Kanady.

Chociaż maki są dostępne bezpłatnie datki są mile widziane.

Jak nosić

Legion zaleca przypięcie maczka do lewej klapy lub lewej strony koszuli nad sercem.

Jeśli cienka szpilka dostarczona z maczkiem jest kłopotliwa w użyciu, można użyć czarnej agrafki.

Oznakę należy nosić od ostatniego piątku października do 11 listopada. Można ją również nosić podczas pogrzebów weteranów i innych wydarzeń okolicznościowych, takich jak rocznica bitwy.

Jak usunąć maczka

Mak powinien zostać zdjęty do końca dnia 11 listopada. Niektórzy ludzie decydują się umieścić swoje maki na Grobie Nieznanego Żołnierza lub wieńcu jako znak szacunku.

„Zachęcamy każdego, kto zauważy maczka, który spadł na ziemię, aby go podniósł i otrzepał, aby można go było zachować lub usunąć z szacunkiem” – czytamy na stronach organizacji kombatanckiej.

Maczek pamięci został zainspirowany wierszem I wojny światowej „ In Flanders Fields ”, którego początkowe wersy odnoszą się do wielu maków, które były pierwszymi kwiatami, które wyrosły na  grobach żołnierzy we Flandrii, regionie Belgii. Jest napisany z punktu widzenia zmarłych żołnierzy, a w ostatnim wersecie wzywa żywych do kontynuowania walki.   Wiersz został napisany przez kanadyjskiego lekarza, Johna McCrae , 3 maja 1915 roku, po tym, jak był świadkiem śmierci swojego przyjaciela, kolegi żołnierza. Poemat został po raz pierwszy opublikowany 8 grudnia 1915 r. w londyńskim magazynie Punch .

W 1918 r. Moina Michael , która zwolniła się ze stanowiska profesora na University of Georgia, by zostać wolontariuszem w amerykańskiej organizacji YMCA Overseas War Secretaries , zainspirowała się tym wierszem i opublikowała własny wiersz zatytułowany „We Shall Keep the Faith”.  Poprzysięgła, że ​​zawsze będzie nosić czerwony mak, jako symbol pamięci o tych, którzy walczyli. Na konferencji YMCA Overseas War Secretaries w listopadzie 1918 r. pojawiła się z jedwabnym makiem przypiętym do płaszcza i rozdała 25 innym osobom, a następnie rozpoczęła kampanię na rzecz uznania maczka za narodowy symbol pamięci.

Na konferencji w 1920 r. organizacja weterańska National American Legion przyjęła go jako oficjalny symbol pamięci.

Wszystkie kraje, które przyjęły maczka pamięci, były zwycięzcami I wojny światowej

W Kanadzie do 1996 r. maczki  były wytwarzane przez niepełnosprawnych weteranów, ale od tego czasu są wytwarzane przez prywatnego producenta.