Tracy-Ann Wallace mowi, że nigdy nie zapomni ostrego bólu brzucha i zgniłego zapachu wydobywającego się z jej ciała, które nie ustawały po operacji częściowego usunięcia macicy. Wallace miała operację w 2014 roku w szpitalu St. Michael’s w Toronto. Lekarze twierdzili, że to normalne po operacji, ale ból się nasilał. Wallace za namową przyjaciółki poszła do chirurga i wtedy okazało się, że lekarze zostawili w jej ciele rękawicę i dwie gąbki.
Go Public podało, że liczba przypadków pozostawienia w ciele pacjenta różnych przedmiotów po operacji wzrosła o 14 proc. w ciągu ostatnich pięciu lat. Pielęgniarka Bev McLean, która połowę ze swoich 33 lat pracy spędziła na salach operacyjnych, mówi, że to problem systemowy, a nie przypadek. Lekarze i pielęgniarki muszą się spieszyć podczas operacji.
W celu zmniejszenia kosztów i czasu oczekiwania wiele prowincji ograniczyło finansowanie niektórych rodzajów operacji, niezależnie od tego, jak okażą się skomplikowane czy jakie problemy pojawią się przy okazji. Jednocześnie prowincje wymagają od szpitali, by bilansowały budżety, przez co szpitale niechętnie patrzą na nadgodziny. “Obecnie jest duży nacisk na to, by operować szybko”, podsumowuje McLean. “Nawet bardzo dobre zespoły mogą coś przeoczyć albo robią dwie rzeczy równocześnie zamiast jedną po drugiej”.
Health Canada pytane o to, co robi, by rozwiązać problem, stwierdziło, że “praktykowanie medycyny” to zadanie prowincji.
Istnieją jednak organy nadzorcze, np. Accreditation Canada, niezależna agencja ustalająca standardy dla szpitali publicznych. Agencja zarządziła w 2011 roku, że wszystkie sprzęty używane w czasie operacji trzeba liczyć, aby nic nie zostało “w pacjencie”. Teoretycznie takie wypadki nie powinny mieć miejsca, ale mają.
Według badań OECD najczęściej zdarzają się w Albercie i Quebecu – odpowiednio 12 i 15 przypadków na 100 000 pacjentów. Średnia krajowa to 9,8.
W Ontario szpitale muszą składać sprawozdania w ministerstwie zdrowia z liczenia sprzętu operacyjnego. Rzecznik prasowy ministerstwa mówi, że wprowadzenie wymagania przełożyło się na zmniejszenie liczby przypadków komplikacji i śmierci spowodowanych pozostawieniem przedmiotów w ciele pacjenta.
Do tego w niektórych częściach Kanady, np. w Toronto czy w Ottawie, w salach operacyjnych znajdują się rejestratory obrazu i dźwięku. Zapisany materiał jest potem wykorzystywany podczas spraw dotyczących błędów lekarskich.