Berlin, 19.02.2020
E-Mail: swiatowe.porozumienie@gmail.com
Pan Jan Dziedziczak Sekretarz Stanu,
Pełnomocnik Rządu do spraw Polonii i Polaków za Granicą
Do wiadomości:
-Premier RP Pan Mateusz Morawiecki
-Marszalek Sejmu RP Pani Elżbieta Witek
-Prezes Prawa i Sprawiedliwości Pan Jarosław Kaczyński
Szanowny Panie Ministrze,
W imieniu Światowego Porozumienia Polonii pragniemy przekazać Panu serdeczne
gratulacje z okazji objęcia Urzędu Sekretarza Stanu, Pełnomocnika Rządu RP do
spraw Polonii i Polaków za Granicą.
Mamy nadzieję, że tworzony przez Pana Ministra Urząd Pełnomocnika Rządu RP do
spraw Polonii i Polaków za Granicą dostrzega konieczność powołania nowej struktury
organizacyjnej, na której oprze się przyszła współpraca Kraj/Polonia. Wykorzystanie
bowiem już istniejącej, nie wniosłoby nic nowego i pozytywnego w relacje między
Krajem a Polonia, gdyż jest to struktura skostniała, często PRLowskiej proweniencji o
przestarzałej formie, bez wizji działania.
Naszym zdaniem ani Polonii, ani Kraju nie reprezentują właściwe organizacje. Przez
dekady ukształtowała się „polonijna kasta”, która, czy to we Wspólnocie Polskiej, w
Polonijnych Biurach Krajowych, różnych Komisjach i Podkomisjach, czy w tzw. Radzie
Polonii Świata, świetnie się ulokowała i ustępować nie zamierza.
Należy bezwzględnie doprowadzić do zmian w tej materii, tak, aby po obu stronach
współpracy Kraj/Polonia znalazły się nowe organizacje i przedstawiciele rzeczywiście
reprezentujący patriotyczny, niepodległościowy kierunek rozwoju naszej Ojczyzny a
nie tylko lewicowo-liberalny, kosmopolityczny jak to jest obecnie.
W Polsce dotychczasowy system współpracy Kraj/Polonia, podobnie jak Wymiar
Sprawiedliwości, nie doczekał się od zakończenia II WŚ zasadniczych zmian i
koniecznych reform. Powojenna komunistyczna przeszłość polityczna i wrogi wprost
stosunek władz do emigracji był w dużym stopniu tego przyczyną. Tworzono struktury,
które służyły komunistycznej władzy a nie Polonii czy niepodległej Rzeczpospolitej.
Niestety, po 1989 r. w relacjach Kraj/Polonia poza kosmetycznymi zmianami wszystko
pozostało po staremu. III RP kontynuuje system z PRL, oparty na Wspólnocie Polskiej
i sztucznie stworzonych organizacjach typu Rada Polonii Świata oraz Komisjach,
Podkomisjach i Biurach ds. Polonii w wielu ośrodkach władz RP.
Pragniemy poinformować Pana Ministra, że patriotyczna, niepodległościowa Polonia
i Polacy za Granicą obecnie aktywnie tworzą w wielu krajach, nowe organizacje,
których celem jest ścisła współpraca z Ojczyzną zgodnie z interesem polskiej racji
stanu.
I tak w 2018 r. przedstawiciele patriotycznych, niepodległościowych środowisk Polonii:
Zachodniej Europy, Stanów Zjednoczonych, Kanady i Australii postanowili powołać
organizację pod nazwą; Światowe Porozumienie Polonii. Do jej tworzenia przystąpili
tacy działacze polonijni jak: Marek Wasag (Niemcy), Marek Błażejak (Niemcy), Maria
Szonert-Binienda (USA), Wiesław Gołębiewski (USA), Zygmunt Staszewski (USA),
Monika Obrębska (Francja), Adam Gajkowski (Australia), Monika Gąsiorowska
(Szwajcaria) …..
Poniżej podajemy niektóre tylko zagadnienia pilnie wymagające reform:
– Rzeczpospolita Polska powinna prowadzić bieżącą analizę i monitorowanie realizacji
międzynarodowych umów zawartych z wieloma krajami a dotyczących mniejszości
narodowych. Umowy formalnie są podpisywane w dobrej wierze, w interesie obu
stron, ale ich wypełnianie przebiega zwykle niekorzystnie dla Polski. To są przykłady
m.in. z Niemiec, Czech, Litwy i innych państw. Rząd RP na taki stan rzeczy reaguje
bardzo słabo lub wcale. W tych kwestiach konieczna jest współpraca MSZ z Urzędem
Pana Ministra.
– Sprawy pomocy i podziału funduszy na współpracę z Polonią i Polakami na
Wschodzie wymagają zasadniczych zmian. Obecny system tak funkcjonuje, że ci
najbardziej potrzebujący nie mają szans na jej otrzymanie, bo pośredniczące w tym
systemie polskie fundacje nie spełniają ich oczekiwań i potrzeb. Trzeba opracować
taki system, w którym Urząd Pełnomocnika Rządu do spraw Współpracy z Polonią i
Polakami za Granicą dużo lepiej pozna potrzeby finansowe organizacji polonijnych i
sam, bez płatnych pośredników będzie koordynował system dystrybucji środków
finansowych. W obecnej sytuacji należy przenieść pieniądze przeznaczone na
wspieranie Polonii do Urzędu Pana Ministra. Nowy system powinien powstać w wyniku
poważnych konsultacji przedstawicieli Polonii i Kraju,
– Reprezentacja Polonii i Polaków za Granicą w Parlamencie RP to temat wałkowany
od lat, niestety bez żadnego pozytywnego rezultatu. Podobnie wygląda sprawa
udziału Polonii i Polaków za Granicą w wyborach w Ojczyźnie. To również tematy
wymagające dyskusji i szybkich konkluzji. Liczymy na ich podjęcie i prowadzenie
przez Urząd Pana Ministra.
– Rada Polonijna (15-osobowa) przy Marszałku Senatu RP, nie spełnia oczekiwanej
roli przedstawiciela Polonii, ponieważ powoływana jest każdorazowo po wyborach
przez kolejnego Marszałka Senatu. Rada zbiera się 2-3 razy w roku i ma jedynie
charakter symbolicznego doradztwa. Współpraca Kraj/Polonia wymaga stałej Rady
Polonijnej reprezentującej największe ośrodki polonijne na świecie, bezpośrednio
działającej z Urzędem Pełnomocnika Rządu RP do spraw Współpracy z Polonią i
Polakami za Granicą. Tak więc nie Senat RP dziś potrzebuje prawdziwej Rady
Konsultacyjnej Polonii, ale Urząd, którym Pan Minister kieruje. Taką Radę
Konsultacyjną Polonii przy Pańskim Urzędzie powinny zaproponować światowe
ośrodki polonijne a nie oficjele z Polski. To będą przedstawiciele Polonii z
doświadczeniem i prawdziwymi osiągnięciami w pracy polonijnej a nie lewicowoliberalni,
wieloletni prezesi „poprawni politycznie” z epoki Premiera Tuska i Prezydenta
Komorowskiego czy wręcz z czasów sięgających PRLu.
Sprawa domaga się pilnej i poważnej dyskusji.
– Światowe Zjazdy Polonii i Polaków za Granicą, organizowane co 5-6 lat w Polsce,
są dla nas swego rodzaju Sejmem Światowej Polonii. Bardzo szkoda, że organizacja
tych Zjazdów powierzana jest Wspólnocie Polskiej i Radzie Polonii Świata, co bardzo
utrudnia i ogranicza uczestnictwo przedstawicieli niepodległościowej Polonii. Zjazdy
organizowane w obecnej postaci są wyjątkowo mało efektywne. Wniosków
końcowych wszystkich Komisji Zjazdowych nikt tak naprawdę poważnie nie analizuje
i nie realizuje. To trzeba zmienić i dlatego proponujemy, aby delegatów na Zjazd
wybierała Polonia a nie urzędnicy krajowi, zaś wnioski końcowe Zjazdu trafiały do
Urzędu zarządzanego przez Pana Ministra. Istnieje potrzeba organizacji takich
Zjazdów, co 2 lub 3 lata, a nie co 5 czy więcej. Każdy następny Zjazd powinien się
rozpoczynać od sprawozdania ze szczegółowego wykonania uchwał poprzedniego
Zjazdu.
– Od lat oczekuje uporządkowania, tak ważna dla Polonii sprawa funkcji konsula
honorowego RP za granicą. Wiemy że tu konieczna jest współpraca z MSZ, ale
naszym zdaniem obecny Urząd Pana Ministra powinien mieć w tej kwestii równie wiele
do powiedzenia. Większość konsulów honorowych wymaga wymiany, bo nie jest to
przecież stanowisko dożywotnie (dla większości z nich są to kadencje trwające ponad
20 lat, rozpoczęte jeszcze za czasów prof. B. Geremka).
– Prosimy o podjęcie działań w celu eliminacji podwójnego opodatkowania polskich
emerytów i rencistów wynikającego z podpisanej w dniu 13.02.2013 r. Konwencji
między Rzeczpospolita Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki Północnej.
Jeśli chodzi o to zagadnienie, to wnosimy także o renegocjacje umów między
Rzeczpospolitą Polską a innymi państwami, w tym Australią.
Spodziewamy się, że powołanie Urzędu Pełnomocnika Rządu RP do spraw Polonii i
Polaków za Granicą, jest tylko wstępem do poważnego i równoprawnego
traktowania 20 milionów Polaków żyjących poza granicami kraju. By tak się stało,
Urząd, na którego czele Pan stanął, powinien być przyczółkiem do utworzenie w
niedalekiej przyszłości Ministerstwa d/s Polonii i Polaków za Granicą.
Żywimy nadzieję, że Pana doświadczenie w sprawach międzynarodowych i
polonijnych pozwoli dokonać wielu koniecznych zmian organizacyjnych i
programowych.
Życząc Panu samych sukcesów chcielibyśmy zaproponować w ciągu najbliższych 3
miesięcy spotkanie przedstawicieli sygnatariuszy niniejszego listu z Panem Ministrem.
Bylibyśmy niezmiernie wdzięczni za zaproponowanie terminu i miejsca, gdzie
moglibyśmy rozpocząć rozmowy, które pozwoliłyby na bliższe zapoznanie się z
poruszoną problematyką, a w niedalekiej przyszłości dały asumpt do podjęcia
koniecznych zmian w interesujących nas kwestiach.
Światowe Porozumienie Polonii zgłasza niniejszym chęć pomocy i współpracy z
Urzędem Pana Ministra i liczy na pozytywną odpowiedź co do rozmów.
Jesteśmy przekonani, że pod Pana kierownictwem patriotyczna, niepodległościowa
Polonia doczeka się wreszcie zmian, o które zabiega od lat.
Z wyrazami szacunku,
Marek Wasag – Światowe Porozumienie Polonii, przewodniczący Niedzielnego Klubu
Dyskusyjnego w Berlinie; odznaczony Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości
Jerzy Bogdziewicz – Prezydent Kongres Polonii Amerykańskiej na Florydzie, USA
Edward Cyran – USA; odznaczony Medalem „Pro Patria”; Medalem SWAP Jana
Paderewskiego; Złotym medalem „Za zasługi dla Obronności Kraju”
Bogusław Domaszewski – Paryż
Mirosława Dulczewska – Miller, Polonia for Poland, Chicago, USA
Jan Dyner, Klub Gazety Polskiej w Montrealu, odznaczony Krzyżem Wolności i
Solidarności
Edward Dusza, Stevens Point, WI, USA
Adam Gajkowski – b. działacz Solidarności, zatrzymany i skazany w stanie
wojennym na 3 lata pozbawienia wolności. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu
Polonia Restituta oraz Krzyżem Wolności i Solidarności. Prezes Federacji Polskich
Organizacji w Nowej Południowej Walii, Australia
Wiesław Gołębiewski – New Port Richey, Floryda, USA / Światowe Porozumienie
Polonii, prezes Światowej Rady Badań nad Polonią
Monika Gąsiorowski – Honorowy Prezes Stowarzyszenia Polskiego w Genewie /
Szwajcaria
Jarzy Jankowski ZP w Norwegii
Christopher Karpinski – dzialacz polonijny, Genewa / Szwajcaria
Jagoda Kadziela – Paryż
Danuta Knapp – Prezes SPK (Stowarzyszenie Polskich Kombatantów) w Szwecji,
przewodnicząca KGP
Zenon Łupina, Przewodniczący Klubu Gazety Polskiej w Brukseli, Prezes Centrum
Polskiego im. Ignacego Jana Paderewskiego, Dyrektor Instytutu Myśli Schumana,
Bruksela, Belgia
Andrzej Prokopczuk – b. działacz Solidarności, działacz polonijny w USA,
odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczpospolitej Polskiej, Prezes
Oddziału Północnej Kalifornii Kongresu Polonii Amerykańskiej
Krystyna Latawiec – Paryż
Jadwiga Lepipec – Paryż
Edmund Lewandowski, członek zarządu Coalition of Polish Americans, były
wieloletni prezes Kongresu Polonii Amerykańskiej na Północną̨ Kalifornię,
Monika Obrebska – Paryż
Krystyn Pietka – współzałożyciel Klubu Gazety Polskiej w Montrealu, działacz
opozycji antykomunistycznej
Marek Przykorski- współtwórca i ostatni Przewodniczący Grupy Działania na rzecz
Solidarność w Montrealu, Kanada
Stanisław Sliwowski, M.D. – USA / Prezes Koalicji Polonii Amerykańskiej.
Zygmunt Staszewski – b. działacz Solidarności, internowany w stanie wojennym,
działacz polonijny w USA, odznaczony Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Wolności i
Solidarności (USA)
Maria Szonert Binienda, USA, President, Libra Institute Inc. / Vice President,
Coalition of Polish Americans / Director, Polonia Insitute, Inc.
Grazyna Tydda, Sydney, Australia
Barbara Wesolowska – Forum Polonius ,Stamford CT,USA / odznaczona Brązowym
Krzyżem Zasługi – Prezydent RP.1994r
Wojciech Wesołowski – Przewodniczący Klubu Gazety Polskiej w Montrealu
Mirosława Woroniecki – Paryż, Francja, Przewodnicząca KGP Paryż Notre-Dame;
wiceprzewodnicząca Stowarzyszenia Obrony Domu Kombatantów im. Gen.Andersa
w Paryżu, członek Stowarzyszenia Kombatantów Polskich i ich Rodzin -Koło
Paryż, członek Stowarzyszenia Autorów, Dziennikarzy i Tłumaczy w Europie
(APAJTE).
Monika Wiench, psycholog, publicystka, Melbourne, Australia
Urszula Vittoriani – Paryż
Krystyna Zamorska, New York, USA / Polish American Historical Association,
Coalition of Polish Americans, American Council for Polish Culture
Darek Zarzeczny, Sekretarz Generalny, Polish American Congress, Wisconsin,
Chicago/Milwaukee, USA
Zwiazek Pro Polonia, Genewa / Szwajcaria
