Przed warszawskimi ambasadami USA i Kanady zawisły tęczowe flagi. Jest to wyraz poparcia ambasadorów dla tęczowej rewolucji w Polsce i jej postulatów. Obywatele Polscy mają pełne prawo do wpływania swoją aktywnością na sytuacje w Polsce. Ambasadorzy takiego prawa nie mają. Ingerowanie przedstawicieli obcego państwa w życie polityczne Polski jest naruszeniem suwerenności naszego kraju i powinno być przez polskie państwo zwalczane – niezależnie od tego, za jaką opcją polityczną opowiadają się obcy dyplomaci. Po doświadczeniach Polski przedrozbiorowej wszelka aktywność obcych dyplomatów jest z zasady niedopuszczalna. Tak jak Polska nie ingeruje w życie polityczne innych krajów, tak i te inne kraje nie powinny ingerować w życie polityczne Polski.

Ingerencje ambasady USA w życie polityczne Polski podważają wiarę Polaków w sojusz z USA. Po ekscesach amerykańskiego ambasadora widać, że dla USA Polska się nie liczy. Zapewne, kiedy Rosja zaatakuje Polskę pod pretekstem obrony praw tęczowych czy Żydów to armia amerykańska stacjonująca w Polsce nie będzie wspierać Polaków, tylko opowie się za rosyjskim agresorem. Warto przypomnieć, że Rosja zaatakowała Polskę i dokonała rozbioru naszego kraju pod pretekstem obrony praw mniejszości religijnych – dziś takim doskonałym pretekstem będzie obrona praw Żydów i osób LGBT.

Flagi na warszawskich ambasadach USA czy Kanady zawisły z okazji Międzynarodowego Dnia Przeciw Homofobii, Bifobii i Transfobii. Z tej też okazji 48 ambasadorów i przedstawicieli organizacji międzynarodowych w Polsce opublikowało list otwarty z poparciem dla społeczności LGBTI, czyli z poparciem dla postulatów tęczowej rewolucji. Takie głupie listy obcy dyplomaci podpisują od 2012 roku – jest to ordynarne ingerowanie obcych dyplomatów życie polityczne w Polsce. Treść tegorocznego listu jest właściwie identyczna z treścią listów w latach poprzednich.

PONIŻEJ KONTYNUACJA TEKSTU

W liście tym można przeczytać, że „z okazji Międzynarodowego Dnia Przeciw Homofobii, Bifobii i Transfobii (IDAHOT) chcemy wyrazić nasze poparcie dla starań o uświadamianie opinii publicznej w kwestii problemów, jakie dotykają społeczność gejów, lesbijek, osób biseksualnych, transpłciowych i interpłciowych (LGBTI) oraz innych mniejszości w Polsce”.

Ambasadorzy wyrazili uznanie dla tęczowej aktywności nie tylko w Warszawie, ale i „w innych miastach Polski – w Białymstoku, Bydgoszczy, Częstochowie, Gdyni, Gnieźnie, Gorzowie Wielkopolskim, Kaliszu, Katowicach, Kielcach, Koninie, Koszalinie, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Olsztynie, Opolu, Pile, Płocku, Poznaniu, Radomsku, Rzeszowie, Szczecinie, Toruniu, Trójmieście, Warszawie, Włocławku, Wrocławiu i Zielonej Górze”. Wszędzie tam przyjezdni geje z Warszawy i z zagranicy organizowali tęczowe parady.

Według ambasadorów wspieranie tęczowej rewolucji wynika z popierania praw człowieka. Wbrew insynuacjom ambasadorów nikt w Polsce praw gejów nie łamie i nie ma strukturalnego problemu przemocy wobec osób z problemami seksualnymi. List ambasadorów można potraktować jak insynuacje, szkalowanie Polski, pomawianie Polaków, że nasi rodacy dyskryminują osoby z problemami seksualnymi i stosują wobec nich przemoc.

W swoim odrażającym liści ambasadorzy wyrazili uznanie „dla ciężkiej pracy społeczności LGBTI i innych społeczności w Polsce i na całym świecie, jak również dla pracy wszystkich ludzi, których celem jest zapewnienie przestrzegania praw osób LGBTI oraz innych osób stojących przed podobnymi wyzwaniami, a także zapobieganie dyskryminacji, w szczególności tej motywowanej orientacją seksualną czy tożsamością płciową. Prawa człowieka są uniwersalne i wszyscy, w tym osoby LGBTI, mają prawo w pełni z nich korzystać. Jest to kwestia, którą wszyscy powinni wspierać”.

Antypolski list popierający tęczową rewolucję popisali:

Jako członkowie trójki koordynatorów:

  • J.E. Luc Jacobs, Ambasador Królestwa Belgii, koordynator listu 2020 r.
  • J.E. Ole Toft, Ambasador Królestwa Danii, koordynator 2021 r.
  • B. Bix Aliu, Chargé d’affaires a.i., Ambasada Stanów Zjednoczonych Ameryki, koordynator listu 2022 r.

Jako sygnatariusze:

  1. J.E. Ana María Ramírez, Ambasador Republiki Argentyny
  2. J.E. Lloyd Brodrick, Ambasador Australii
  3. J.E. Werner Almhofer, Ambasador Austrii
  4. J.E. Julio Bravo Iubini, Ambasador Chile
  5. J.E. Tomislav Vidošević, Ambasador Republiki Chorwacji
  6. Georgios Georgiou, Chargé d’affaires, Ambasada Republiki Cypryjskiej
  7. Robert Markić, Charge d’affaires a.i., Ambasada Czarnogóry
  8. J.E. Ivan Jestřáb, Ambasador Republiki Czeskiej
  9. Iván Garces Burbano, Chargé d’affaires, Ambasada Ekwadoru
  10. J.E. Martin Roger, Ambasador Republiki Estońskiej
  11. J.E. Juha Ottman, Ambasador Finlandii
  12. J.E. Frédéric Billet, Ambasador Francji
  13. J.E. Michael-Efstratios C. Daratzikis, Ambasador Republiki Grecji
  14. J.E. Francisco Javier Sanabria Valderrama, Ambasador Królestwa Hiszpanii
  15. J.E. Daphne Bergsma, Ambasador Królestwa Niderlandów
  16. J.E. Emer O’Connell, Ambasador Irlandii
  17. J.E. María Erla Marelsdóttir, Ambasador Islandii
  18. Tal Ben-Ari Yaalon, Chargé d’affaires, Ambasada Izraela
  19. J.E. Leslie Scanlon, Ambasador Kanady
  20. J.E. Eduardas Borisovas, Ambasador Republiki Litewskiej
  21. J.E. Paul Schmit, Ambasador Wielkiego Księstwa Luksemburga
  22. J.E. Edgars Bondars, Ambasador Republiki Łotewskiej
  23. J.E. Vasil Panovski, Ambasador Macedonii Północnej
  24. J.E. John Paul Grech, Ambasador Republiki Malty
  25. J.E. Arndt Freytag von Loringhoven, Ambasador Niemiec
  26. J.E. Anders Eide, Ambasador Królestwa Norwegii
  27. J.E. Mary Thurston, Ambasador Nowej Zelandii
  28. J.E. Luís Cabaço, Ambasador Portugalii
  29. J.E. Dario Galassi, Ambasador San Marino
  30. J.E. Nikola Zurovac, Ambasador Republiki Serbii
  31. J.E. Božena Forštnarič Boroje, Ambasador Słowenii
  32. J.E. Jürg Burri, Ambasador Szwajcarii
  33. J.E. Stefan Gullgren, Ambasador Szwecji
  34. J.E. Andrii Deshchytsia, Ambasador Ukrainy
  35. J.E. Luis Gómez Urdaneta, Ambasador Boliwariańskiej Republiki Wenezueli
  36. J.E. Anna Clunes, Ambasador Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
  37. J.E. Aldo Amati, Ambasador Włoch
  38. Thomas Castrel, Przedstawiciel Generalny Rządu Flandrii
  39. Pascale Delcomminette, Administrator Generalny Wallonie-Bruxelles International, Biuro Walonii-Brukseli w Warszawie
  40. Matteo Mecacci, Dyrektor ODIHR – Biura Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka OBWE
  41. Witold Naturski, Pełniący Obowiązki Dyrektora Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce
  42. Jacek Safuta, Szef Biura Kontaktowego Parlamentu Europejskiego w Polsce
  43. Christine Goyer, Przedstawiciel Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców w Polsce
  44. Thomas E. Garrett, Sekretarz Generalny Wspólnoty Demokracji
  45. Livia Styp-Rekowska, Szef Misji Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji (IOM) w Polsce

Warto przypomnieć, że cele tęczowej rewolucji nie są związane tylko z kwestiami LGBT. W 2019 ambasadorzy 53 krajów (w tym i ambasador USA) popierali postulaty Parady Równości (która z powodu ”covia” nie mogła przejść przez Warszawę ani w 2020, ani w tym roku).

Poparci przez ambasadorów (w tym i ambasadora USA) uczestnicy tęczowej parady żądali „aktywnej polityki antydyskryminacyjnej, dotyczącej wszystkich mniejszości […], wprowadzenia uregulowań prawnych ułatwiających proces medycznego i prawnego potwierdzenia płci osobom transpłciowym, […] rozszerzenie przepisów dotyczących mowy nienawiści o kwestie dotyczące tożsamości płciowej i orientacji seksualnej oraz skuteczne egzekwowanie już istniejących regulacji, […] pełnej równości małżeńskiej z prawem do adopcji z wszystkimi wynikającymi z tego prawami i obowiązkami oraz ustawy regulującej związki niebędące małżeństwami, w tym szczególnie przepisów zapewniających zabezpieczenie wzajemnych zobowiązań”.

Wspierani przez ambasadorów uczestnicy parady domagali się: likwidacji wykluczenia przestrzennego, otwierania i udostępniania „przestrzeni miejskiej społeczeństwu”, „skrócenia procedury wystawiania wiz do Polski, […] ograniczenia biurokracji stosowanej wobec obcokrajowców mieszkających w Polsce, […] poprawienia warunków, w jakich przetrzymywani są azylanci na terenie Polski, […] wprowadzenia do szkół publicznych rzetelnej, nowoczesnej edukacji antydyskryminacyjnej, uczącej otwartości na różnorodność, oraz zajęć z etyki, […] wprowadzenia do wszystkich szkół i przedszkoli rzetelnej, nowoczesnej i neutralnej światopoglądowo edukacji dotyczącej ludzkiej seksualności”.

Uczestnicy parady, z poparciem ambasadorów, opowiadali się za: „wprowadzenia zakazu chowu zwierząt na futro, występów zwierząt w cyrkach, polowań rekreacyjnych, oraz przedmiotowego i okrutnego traktowania zwierząt w chowie przemysłowym”, walki z wewnętrznymi uprzedzeniami w tęczowych środowiskach, niedopuszczanie do mediów przeciwników ideowych, równości „w każdej sferze życia, […] języka pozbawionego seksizmu, wprowadzenia parytetu płci w gremiach kierowniczych, strukturach politycznych oraz w mediach”.

Celem parady równości, wspieranym przez ambasadorów, było „zapewnienia obywatelom i obywatelkom pełni praw reprodukcyjnych w tym: prawa do informacji, edukacji seksualnej, bezpłatnej antykoncepcji (także antykoncepcji awaryjnej) oraz aborcji na żądanie do 12 tygodnia ciąży. […] poszanowania praw pacjenta, ograniczenia stosowania tzw. klauzuli sumienia tak, by jej stosowanie nie odbierało kobietom ich praw, realizacji prawa do godnego porodu, a także polityki wspierającej rodzicielstwo. […] zwiększenia pomocy państwa dla rodzin, w których żyją osoby niepełnosprawne i przywrócenia funduszu alimentacyjnego, […] zaprzestanie niszczenia środowiska, odejście od technologii zatruwających planetę oraz wyzyskiwania słabszych”.

Tęczowa flaga przed ambasadą USA

Tęczowa flaga przed ambasady Kanady

Jan Bodakowski