Dwa dni po tym, jak Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego ( NATO ) ogłosiła, że Pekin jest „systemowym wyzwaniem” dla obecnego porządku międzynarodowego, chińskie media państwowe 16 czerwca powtórzyły wcześniejszą opinię prezydenta Francji Emmanuela Macrona, że sojusz cierpi na śmierć mózgową”. ”.
Rzecznik CCTV Chińskiej Partii Komunistycznej (KPCh) opublikował w środę artykuł krytykujący NATO za utknięcie w „sztywnym i wstecznym myśleniu”, odrzucając oficjalny komunikat podpisany przez przywódców 30 krajów, w którym Chiny zostały uznane za główny problem dla NATO.
„Chiny nie są krajem atlantyckim” są tylko „wyimaginowanym wrogiem” NATO.
.jpg)
14 czerwca NATO opublikowało swój najnowszy komunikat , w którym 30 państw członkowskich stwierdza: „Deklarowane ambicje i asertywne zachowanie Chin stanowią systemowe wyzwania dla międzynarodowego porządku opartego na zasadach oraz dla obszarów istotnych dla bezpieczeństwa Sojuszu”.
Wyjaśniając „wyzwania systemowe”, komunikat wymieniał „szybko powiększający się” arsenał nuklearny Chin, modernizację wojskową i „publicznie deklarowaną strategię fuzji wojskowo-cywilnej”, współpracę militarną z Rosją oraz „częsty brak przejrzystości i wykorzystywanie dezinformacji”. ”.
NATO wezwało przywódców Chin do „podtrzymywania międzynarodowych zobowiązań i odpowiedzialnego działania w systemie międzynarodowym, w tym w przestrzeni kosmicznej, cybernetycznej i morskiej, zgodnie z ich rolą jako głównego mocarstwa”.
13 czerwca przywódcy G-7 również po raz pierwszy potępili Pekin za łamanie praw człowieka w Sinkiangu i Hongkongu, nieuczciwe praktyki handlowe i zażądali dokładnego zbadania pochodzenia pandemii COVID-19.
Ta skoordynowana akcja sprawiła, że Pekin wyraził swoją dezaprobatę, używając swoich państwowych mediów CCTV i Global Times, które opublikowały w ciągu ostatnich trzech dni serię artykułów krytycznych wobec NATO i G-7 .
Zhao Lijian, rzecznik chińskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, 15 czerwca określił Stany Zjednoczone jako „bardzo chore”, io oskarżył Waszyngton o przekonanie innych państw członkowskich do skonfrontowania się z ambicjami Chin.
