Zaczęło się od tego, że oburzenie  wywołało w piątek złożenie życzeń przez ambasador Stanów Zjednoczonych w Polsce Georgette Mosbacher  z okazji żydowskiego święta Paschy a nie życzeń wielkanocnych (te Amerykanka złożyła dopiero w niedzielę). W odpowiedzi otrzymała szereg złośliwych uwag. Wśród tych komentarzy pojawił się też wpis posłanki PiS Krystyny Pawłowicz, która stwierdziła, że „ktoś chce nas sprowokować”. To z kolei zostało uznane w komentarzach zagranicznych jako przejaw polskiego antysemityzmu. Wypowiedziała się także Kaja Godek, kandydatka Ruchu Narodowego w wyborach do PE. „Nieprzeciętna śmiałość, Szanowna Pani, nie jest Pani na placówce w Izraelu..”. – stwierdziła.

Tymczasem w Izraelu oraz w USA i Kanadzie (pisał o tym Toronto Star) zwrócono uwagę na kultywowany z dawien dawna w Pruchniku zwyczaj wieszania Judasza. Co więcej, dostrzeżono w tym… antysemityzm.  Głos w sprawie zabrał Jonny Daniels, który stwierdził, że zwyczaj ten winien zostać zakazany…

Dziennikarka Jewish Telegraphic Agency pisała: W piątek w Pruchniku spalono kukłę Żyda. Odciętą ze słupa kukłę tłum wlekł na sznurze przez miasteczko, zatrzymując się na placu przed kościołem oraz na skrzyżowaniach ulic, gdzie wymierzano kukle po 30 uderzeń.  

PONIŻEJ KONTYNUACJA TEKSTU

na  Forum Żydów Polskich, napisano:

Spalenie kukły Żyda-Judasza.  Nie da się bronić okładania kijami kukły Żyda, podpalania, po czym wrzucenia do rzeki. Ten zwyczaj jest barbarzyński. Trzeba ten relikt wyrzucić na śmietnik w imię rozsądku. Jednocześnie nie robić z tego międzynarodowej afery. Także w imię rozsądku.

Jednocześnie zastrzeżono, że porównywanie tego do niemniej ludycznego obrządku żydowskiego wieszania Hamana w Purim jest “nie do końca uczciwe”. Haman był z rodu Amaleka – był Amalekitą – biblijnym, odwiecznym wrogiem Żydów. Amalekitów od tysięcy lat już nie ma. Nie istnieją. Judasz był Żydem. Żydzi istnieją. To jest poważna różnica.- napisano na Forum Żydów Polskich.

Tymczasem w Wikipedii o paleniu Judaszów możemy przeczytać:

https://en.wikipedia.org/wiki/Burning_of_Judas

Palenie Judasza – rytuał w wielu prawosławnych i katolickich chrześcijańskich wspólnotach, gdzie wizerunek od Judasza Iskarioty jest spalony. Inne związane to znęcanie się nad wizerunkami Judasza to powieszenie, chłosta i eksplozja fajerwerkami.  Antropolodzy uogólniają tego typu działania jako „ rytuały kozła ofiarnego ”. Podobny rytuał polega na zawieszeniu podobizny Hamana i jego dziesięciu synów podczas Purim .

W wielu częściach Ameryki Łacińskiej praktyka ta ma miejsce w przeddzień nowego roku jako symbol pozbycia się zła i rozpoczęcia nowego roku w duchowej czystości. Niektóre społeczności dokonują tego rytuału przy użyciu różnych wizerunków, w tym biblijnego Judasza (który zdradził Jezusa). Zwyczaj ten, podczas którego wizerunek jest spalany na stosie, nazywa się „Quema del Judas” („spalenie Judasza”) w Urugwaju i Argentynie oraz „Quema del Año Viejo” („spalenie starego roku”. ) w innych miejscach.

Spalanie Judasza było niegdyś szeroko praktykowane w całej Europie i nadal praktykowane jest w niektórych częściach Grecji ,  Meksyku ,  Brazylii ,  Portugalii , Polsce , Hiszpanii , Urugwaju , Wenezueli , Cyprze gdzie jest nazywany „lambratzia”  na Filipinach , w Paragwaju , gdzie jest nazywany „Judasz Kai” i gdzie indziej.