Dzisiejsze zwycięstwo Torysów Borysa Johnsona było przewidziane, choćby przez bookmacherów. Trudno tą partie nazywać konserwatystami mimo oficjalnej nazwy – owszem byli za czasów Pani Thatcher, ale od rządów Camerona zasługują na miano „podczerwonych”, czyli centrolewicy. W obietnicach wyborczych David Cameron nie pisnął ani słówka o swoich zamiarach. Po dojściu do władzy przeforsował w błyskawicznym tempie „małżeństwa gejów” po naciskiem Brukseli, i prawdopodobnie marząc o stołku w UE zarządził słynne referendum o Brexicie. Rodowici Anglicy pokazali mu gest Kozakiewicza, powstała wtedy konserwatywna partia Nigel Farage’a.
Jeśli chodzi o Partię Pracy, ostatnio pod przewodnictwem stalinisty z Islingtonu Jeremy Corbyn, jej historia zawiera genezę polityki gender od lat 70-tych. W tych latach w Szkocji powstała grupa PIE – Paedophile Information Exchange ( wymiana informacji pedofilskich), w 1975 przeniosła się do Londynu. Tamże tez powstał South London Gay Liberation Front (wyzwolenie gejów Londyn południowy), którego odłamem był Paedophile Action for Liberation (akcja wyzwolenia pedofilów), później połączona z PIE. Z tych środowisk wywodziła się np. Patricia Hewitt, była minister Partii Pracy w rządzie Tony Blair, były rzecznik NCCL (National Council for Civil Liberties,) które lobbowało o dekryminalizację kazirodztwa i obniżenie wieku legalnego seksu do 14 lat a w niektórych wypadkach do 10. Po skandalach ujawniających pieniądze państwowe używane na promocje podobnych celów PIE zostało wyrzucone z NCCL w 1983 roku, ta organizacja nazywa się teraz Liberty. Warto wspomnieć o Harriet Harman, też z NCCL, była wice-przewodnicząca Partii Pracy, która w późniejszych latach wypierała się lobbingu np. na obniżenie wieku seksu do lat 10. Efektem tych działalności jest polityka szkolnictwa w Wielkiej Brytanii – edukacja o gender – z którą walczy społeczeństwo.
W Anglii miasto Brighton nazywane jest stolicą gejów, mieszka tam ich ok. 40 tysięcy, a parę lat temu Rada Miejska pobudowała im ubikacje „unisex”.
.jpg)
Miejmy nadzieję że w nowym odważnym świecie Borysa Johnsona nastąpi przesunięcie do centrum partii Torysów.
Linki po angielsku:
Krzysztof Jastrzembski, Londyn
