Śpij, Jezusku, śpij, Malutki, luli, luli, luli.

Matuś kupi nowe butki, matuś cię utuli.

Matuś szepnie Ci na uszko: – Czy Ty wiesz, Kochanie,

PONIŻEJ KONTYNUACJA TEKSTU

Polskim dzieciom marzną nóżki w zimnym Kazachstanie.

Śpij, Jezusku, Złota Gwiazdko, Kryształowa Roso,

Aniołowie słodkie ciastko Tobie wnet przyniosą.

Jeden z nich, co gra na lirze, lekko strunie z nieba.

– Wiesz, Jezusku, na Sybirze dzieciom braknie chleba.

Weźmiesz ciastko, weźmiesz butki i ciepłe ubranie.

Pójdziesz, by rozpędzić smutki w zimnym Kazachstanie.

Srebrny księżyc z Mlecznej Drogi zbierze mleko słodkie,

matuś splecze Ci pierogi dla polskiej sierotki,

Miś przyniesie plaster miodu, pójdzie z Jezuskiem,

by nie znały dzieci głodu na Sybirze dzikiem.

By w noc dziką, by w Noc Świętą zła niedola prysła;

Żeby każdy dziś pamiętał, że Gwiazdka zabłysła.

Waleria Iwankiewicz, autorka tej wojennej kolędy, została wywieziona w 1940 r jako dziecko z Mołodeczna Kazachstanu.

Stowarzyszenie Józefa Piłsudskiego „Orzeł Strzelecki” w Kanadzie

Komendant Grzegorz Waśniewski




PODOBNE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA