„Health Canada potwierdziło obecność sekwencji DNA wirusa małpiego 40 (SV40) w szczepionce Pfizer przeciwko COVID-19, której producent nie ujawnił wcześniej.

Wśród naukowców toczy się debata na temat znaczenia tego odkrycia, a niektórzy twierdzą, że SV40 może powodować raka, a inni , że stwarza niewielkie lub żadne zagrożenie. „Health Canada oczekuje, że sponsorzy zidentyfikują w momencie składania wniosku wszelkie biologicznie funkcjonalne sekwencje DNA w plazmidzie (takie jak wzmacniacz SV40)” – podała agencja w e-mailu do „The Epoch Times”.

„Chociaż w momencie pierwszego zgłoszenia dostarczono pełną sekwencję DNA plazmidu firmy Pfizer, sponsor nie określił konkretnie sekwencji SV40.” Organ regulacyjny stwierdził, że po badaniach naukowców Kevina McKernana i dr Phillipa J. Buckhaults publicznie wzmiankowano o obecności wzmacniaczy SV40 w szczepionkach na początku tego roku: „Health Canada mogło potwierdzić obecność wzmacniacza w oparciu o sekwencję plazmidowego DNA przedstawioną przez firmę Pfizer w porównaniu z opublikowaną sekwencją wzmacniacza SV40”.

PONIŻEJ KONTYNUACJA TEKSTU

Obaj naukowcy wywołali burzę po odkryciu plazmidowego DNA w zastrzykach mRNA Covid-19, ostrzegając, że może to potencjalnie zmienić ludzki genom. Jednakże obie strony mają w różnym stopniu obawy co do znaczenia sekwencji SV40 – która jest wykorzystywana jako wzmacniacz kierujący transkrypcją genu podczas procesu wytwarzania szczepionki – obecnej w zastrzykach.

McKernan, były badacz i kierownik zespołu projektu poznania genomu ludzkiego w Massachusetts Institute of Technology, powiedział  The Epoch Times, że podejrzewa, iż ​​firma Pfizer nie ujawniła obecności sekwencji DNA ze względu na powiązanie SV40 ze szczepionkami przeciwko polio. Stwierdził, że chociaż nie ma dowodów na to, że sekwencja jest rakotwórcza, ma obawy dotyczące jej integracji z ludzkim genomem. Wirus polioma Simian Virus 40, onkogenny wirus DNA, został wcześniej usunięty ze szczepionek przeciwko polio ze względu na obawy dotyczące powiązania z nowotworami. Stwierdzono, że szczepionki przeciwko polio stosowane w późnych latach pięćdziesiątych i wczesnych sześćdziesiątych XX wieku były skażone SV40, ponieważ wirus był obecny w komórkach nerek małp, które wykorzystano do hodowli szczepionki.

McKernan powiedział, że chociaż w szczepionkach przeciwko polio obecny był pełny wirus SV40 o wielkości 5 kb, obecność promotorów SV40 w dalszym ciągu budziła obawy ze względu na ryzyko ich integracji z ludzkim genomem w pobliżu onkogenów, które są genami mogącymi powodować raka.

Angus Dalgleish, profesor onkologii w St. George’s Hospital Medical School w Londynie, napisał niedawno w The Conservative Woman o większej częstości występowania nowotworów po szczepieniu przeciwko Covid-19 zaobserwowanej przez niego i jego współpracowników, w tym o „epidemii nowotworów wybuchowych” tzw. turbocancer z wieloma przerzutami i błyskawicznym rozpowszechnianiem się. Zauważył potencjalną „integrację plazmidu DNA i SV40 w promowaniu rozwoju raka”.

. Firma Pfizer nie odpowiedziała na prośbę „The Epoch Times” o komentarz”.

za EpochTimes